நிறமிழந்த வர்ணங்கள்

பிரபஞ்சத்தை ஆட்டி படைக்கும்
பிரமாண்டமான சடங்கு
பத்தரை மாற்று தங்கமாய் 
படியேறும் பதிவிரதைகள்
மஞ்சள் கயிற்றின்
மானம் காக்கும் மங்கைகள்

வீட்டுக்கு விடு வாசப்படி
நாட்டுக்கு நாடு அத்துப்படி
வாழ வந்த குத்து விளக்கு
வாடை காற்றிலும்
கோடை வெம்மையிலும்
தன்னை யுருக்கி எரியும்
அணையா தீபங்கள்

கசக்கி எறியப்பட்ட
கடதாசி மலர்கள்
காலத்தின் சுழற்சியில்
சருகுகளாய் சிக்கி
வெளியேற முடியாமல்
வெந்து பிதுங்கும் கோழைகள்

கிளை பரப்பி துளிர்த்த மரம்
காய் கனி கண்டு
வேரூன்றி விட்டாலும்
வெட்டி விட முடியா
ஒட்டி கொண்ட களைகள்
பாச பந்தங்களுக்காய்
பேதையாய் வாழும்
பெண்மைகள்
தம் நிறம் இழந்த
வர்ணங்கள்..!!!

---தாரிணி ----

காவியப்பெண்

காவியப்பெண்
------------
உயிரின் உணர்வின் தேடலாகிய
உள்ளத்துக் காதல்
நோயுற்ற அவள் ....
தேனாற்றில் நீந்தி
தேனையே அருந்தியதை போல்
மத்த முற்றாள்...
உடலிற்கு அரங்கேற்றம்
தந்த அவன்
காதலின் எரிசக்தி
அவளை காவியப்பெண்ணாய்
உயர்த்திற்று....!